بعضی وقت ها شده است تعدادی از دوستان خواننده اظهارنظر می کنند که فرزاد فرزین نباید بازی کند. من از همین جا کاملا مستقیم اعلام می کنم که سرتان در کار خودتان باش
سرتان در کار خودتان باشد!
عبارات مهم : سریال
بعضی وقت ها شده است تعدادی از دوستان خواننده اظهارنظر می کنند که فرزاد فرزین نباید بازی کند. من از همین جا کاملا مستقیم اعلام می کنم که سرتان در کار خودتان باشد و کاری را که بلدید انجام دهید؛ کسی نظر شما را نخواسته است.
سیزده سال از شروع فعالیت حرفه ای اش در عرصه موسیقی می گذرد. «شانزلیزه» آخرین آلبوم او در سال۹۶ هست. فرزاد فرزین؛ هنرمندی که فقطخواننده آلبوم هایش نیست و اغلب ترانه سرایی، آهنگسازی و تنظیم هم انجام می دهد. کنسرت های پر از هیجان و اکثرا در قالب نمایش فرزین وجه تمایز اوست تا جایی که هر علاقه مند به سبکه پاپ را وادار می کند تا یک بار هم که شده است در کنسرت های او حضور داشته باشد. وجه دیگر فرزین بازیگری است که این هنرش هم مانند هنر خوانندگی اش مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته هست؛ «پسران آجری»، «سگ های پوشالی»، «کنسرت روی آب» و سریال پرطرفدار «عاشقانه» نشان از کارنامه بازیگری اوست. با فرزاد فرزین که به گفته خودش در این سال ها جهت بهتر بودن فقط با خودش جنگیده است به گفت وگو نشستیم که در ادامه می خوانید.
آقای فرزین علت انصرافتان از حضور در سریال «رقص روی شیشه» چه بود؟
اولا مهدی گلستانه از دوستان قدیمی من است و احترام زیادی جهت او قائل هستم؛ ولی به علت یک سری صلاحدیدها که گفتنی نیست ترجیح دادم که از حضور و بازی در این سریال انصراف دهم.
می توان این طور تصور کرد که انصراف از «رقص روی شیشه» به علت حضور تعداد دیگری از خوانندگان در این پروژه و تمایلی جهت قرار نگرفتن در کنار آن ها بود؟
نه، خواننده های دیگر هم همکار من هستند. هر شخصی جهت خودش یک برنامه و سیاست کاری دارد و ممکن است این سیاست کاری با خواننده دیگر یکی نباشد؛ البته من قصد توهین ندارم چراکه این اصلا چیز بدی نیست. این یک عنوان شخصی هست، ضمن این که من جزو بازیگران و نقش مهم پروژه بودم و خوانندگان دیگر فقط تیتراژ کار را می خوانند. به هیچ وجه نمی خواهم این کار به حاشیه کشیده شود، چون مهدی گلستانه از دوستان صمیمی من هست. به هرحال صلاحدید حرفه ای من این است که شاید بخواهم در پروژه دیگری کار کنم.
همکاری با مهدی گلستانه یا یک پروژه دیگر؟
نه، مهدی گلستانه که الان درگیر این مجموعه است.
فارغ از این مجموعه ممکن است دو کار موازی را پیش ببرند؛ چون بسیار اتفاق افتاده که کارگردان ها به طور هم وقت چندکار را باهم در دست تولید دارند.
بله، ممکن است کسی در این حرفه پیشنهادهای زیادی داشته باشد که جهت من مهم نیست؛ ولی بحثی که هست، گزینش مهم است که چه طور این کار انجام شود. اگر اتفاقی هم بیفتد به طور رسمی اعلام خواهیم کرد، ولی باتوجه به این که وقت پروژه «رقص روی شیشه» طول کشید و کار به تعویق افتاد، برنامه های من هم به هم ریخت و من چند قرارداد کاری دیگر را هم امضا کرده بودم که ممکن بود سر وقت بندی با مسئله مواجه شوم. عنوان همین بود؛ اگرنه من با مهدی گلستانه «عاشقانه» را کار کرده بودم که کار دلچسب و خوبی بود. جهت او آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم در کارهای بعدی با او همکاری داشته باشم. تصور می کنم این سریال باتوجه به فیلمنامه نیرومند که دارد سریال خوبی شود و مورد استقبال قرار بگیرد.
سفری که اکنون در آن هستید، مربوط به فعالیت شما در حوزه موسیقی است؟
بله، چند قرارداد با کمپانی های خارجی داشتم که روی آن ها تمرکز کرده ام و در وقت مناسب به طور رسمی اطلاع رسانی می کنم که سر انجام کار مشخص شود.
شما از آن دست خواننده هایی هستید که کارتان را فقط به مخاطبان داخل کشور محدود نمی کنید و در این زمینه تقریبا موفق بوده اید. ولی به طور کلی موسیقی داخلی ما خیلی نتوانسته است در مجامع بین المللی حرفی جهت گفتن داشته باشد. کما این که در خارج از کشور جهت بازیگران و صورت های معروف این اتفاق می افتد؛ توصیه دیگر این که شاید بتوان ادعا کرد در این زمینه موسیقی سنتی ما تقریبا موفق تر از موسیقی پاپ عمل کرده هست. آیا این عدم موفقیت به علت موانع و پرسشها یا کم کاری خوانندگان و آهنگسازان است؟
نه، سیستم به این شکل هست، یعنی به این شکل است که هنرمند در داخل کشور محدود هست. موسیقی ما در آن طرف مرزها، مانند موسیقی ترکیه و مصر نیست. موسیقی ما به علت یک سری از استانداردها و شرایط اجتماعی و عرفی متفاوت هست. ما تا چند سال پیش ویدئو نمی توانستیم بسازیم؛ بعد الان شما راجع به ورود به موسیقی بین الملل صحبت می کنید. اگر کسی هم بخواهد کاری کند، باید با هزینه شخصی آن را انجام دهد و آن طرف باید تمام هم و غمش را جهت این کار بگذارد؛ باید عاشق این کار باشد تا بتواند آن را انجام بدهد. طبیعی است که ۹۵درصد همکاران من این کار را انجام ندهند؛ چطور با این همه پرسشها معیشتی می خواهند وارد آن شوند و از عهده این کار برآیند؟ با فرض این که وارد شوند، هنگامی که شما با یک سیستم محدود در موسیقی مملکت رو به رو هستید چطور انتظار دارید در مجامع بین الملل کسی شما را بشناسد؟ جهت یک خواننده بین الملل، شما اگر عالی ترین خواننده کشورت هم که باشی با عالی ترین خواننده ترکیه برابر نیستی؛ آیا که او را می شناسند و شما را نه. شما در کشور خودت موفق و محبوبی ولی امکان پیشرفت شما در خارج محدود است چون شما را به عنوان یک خواننده مطرح نمی توانند قبول کنند و باید این واقعیت را قبول کرد.
ما خیلی خوب می توانیم این کار را انجام دهیم ولی اگر یک کمپانی خارجی بخواهد با ما همکاری کند، به علت پرسشها عرفی جامعه با خیلی از تضادها و پرسشها روبه رو می شویم. دوستان سنتی خوان ما که می گویید به علت این که کار ترادیشنال(اصیل- سنتی- بومی) می کنند، جذابیتش جهت یک هنرمند خارجی زیاد است چون آن موسیقی را نمی شناسند، مثل این می ماند که ما موسیقی هندی و آفریقایی گوش دهیم. ولی موسیقی پاپ به این شکل نیست، بدهید معنی که کار خواننده های پاپ صددرصد سخت تر از دوستانی است که در موسیقی اصیل کار می کنند.
ما در بازار موسیقی پاپ همه شبیه به هم کار می کنیم و فقط زبان ما تفاوت دارد و شاید کیفیتمان هم کمی پایین تر باشد. بعد ما باید در یک طیف و کلاس کاری قرار داشته باشیم که جهت مخاطب جذابیت داشته باشد که البته هم نداریم؛ لیکن ما باید آن قدر عجیب باشیم که به عنوان یک هنرمند تازه به ما نگاه کنند و انگار نه انگار هر چه شما تلاش کرده ای پاک شده است هست. همه این ها واقعیت های تلخی است که وجود دارد و اگر بخواهیم راجع به آن ها بحث کارشناسی کنیم ساعت ها وقت می برد ولی هنگامی که این موارد درست شدنی نیست، بعد بحث در مورد آن هم جالب نخواهد بود.
آیا این پرسشها از طرف شما و همکارانتان با مسئولان مطرح شده است است؟ لیکن این محدودیت ها می تواند خیلی آسیب زشت باشد؟
اول این که یک نفر تنها مسئول نیست؛ یعنی شما نمی توانید فقط با مدیر ارشاد یا دفتر موسیقی صحبت کنید تا راجع به موسیقی کشور تصمیم بگیرد؛ واقعا این طور نیست. افراد زیادی درگیر هستند و سلایق و نظرات زیادی در این میان وجود دارد. شاید یک نفر در اوج موافق باشد ولی چهار نفر در پایین مخالف باشد و این مخالفت تاثیر می گذارد. مسئله این جاست که ما یک متولی درست جهت موسیقی مخصوصا سبک پاپ نداریم. واقعیت جامعه را باید پذیرفت؛ موسیقی پاپ یعنی موسیقی که مردم گوش می دهند و موسیقی روز جامعه هست. موسیقی پاپ این نیست که یک گیتار الکترونیک بزنید بگویید موسیقی پاپ، نه! موسیقی پاپ تلفیقی است از موسیقی اصیل کشورمان و یک سری سازبندی هایی که در طول وقت عوض کردن می کند.
موسیقی پاپ دهه۵۰ با موسیقی پاپ دهه۸۰ یا ۹۰ یکی نیست؛ این هم درست نیست که بعضی از مردم می گویند به عنوان نمونه این خواننده ها چه هستند و خواننده های آن موقع یک چیز دیگر بودند. این حرف ها را کسانی می زنند که بالای ۲۵سال اند. من هم خیلی با موسیقی های قدیمی خاطره دارم چون سن من با آن موسیقی ها گذشته هست. ولی یک جوانی که ۱۶ یا ۲۰ساله است با موزیک های الان خاطره دارد و برایش ارزشمندند. این نیست که ما بخواهیم به خواننده های الان بگوییم شما هیچ چیز نیستید. آن ها هنرمند بودند، این ها هم هستند. آیا فکر می کنید ما بی سوادیم؛ این طور نیست. مگر کار ما با آن موقع فرقی می کند. آیا که کار ما با این همه هنرمندی که الان هست، خیلی هم سخت تر از آن موقع شده؛ مگر آن وقت چند هنرمند بوده است؟ الان خیلی تعداد بازیگران و صورت های معروف زیاد شده است است و البته که افراد ضعیف هم در بین آن ها وجود دارند که باعث می شود گوش موسیقیایی مردم هم ضعیف شود.
اخیرا یک سری خواننده با لحن های خاص به بازار موسیقی آمده اند. به نظر شما این عنوان چقدر می تواند در کیفیت موسیقی که مردم می شوند تاثیرگذار باشد، این نوع خواندن ما را به موسیقی دلخواهمان نزدیک می کند یا دور؟(به بیانی دیگر سلیقه شنیداری مخاطب را عوض کردن می دهد).
اولین چیزی که من فکر می کنم این است که لحن و تنوع در موسیقی بسیار مهم هست. یعنی اگر قرار باشد موسیقی کاملا یک مدل باشد طبیعتا جذابیتش جهت مخاطب از دست خواهد داد. موسیقی باکلام یک دنیای بسیار بزرگ هست. موسیقی تمام نشدنی هست. موسیقی ساخته دست بشر نیست؛ سینما ساخته دست انسان است ولی موسیقی نه. موسیقی یک هنر اصیل هست. آن قدر این دریای موسیقی بزرگ است که شما نمی توانید بگویید که آیا فلان لحن وجود دارد و آن را خراب می کند، چون قبلا این طور نبوده هست. حالا این که چطور این کار انجام می شود؟ درست انجام می شود یا غلط؟ کیفیت دارد یا نه؟ یک بحث دیگر هست. ولی یک تنوعی ایجاد شود و یکی با یک لحن دیگر بخواند اصلا چیز بد و زشتی نیست. کسی که این حرف را می زند چون خودش نتوانسته تنوعی ایجاد کند فکر می کند این کار بد است.
اتفاقا خوب است که کارها شنیده می شوند. ولی بعضی مواقع کلام هاست که سطحی اند. هیچ موسیقی ای بد نیست و همه نوع موسیقی خوب هست. موسیقی ها جهت وقت ها و مکان های متفاوت ساخته شده است اند و در حالت هایی که انسان ها در مواقع متفاوت دارند یک سری موسیقی ها خوشایند آن هاست و یک سری نه؛ به عنوان نمونه شما در مجلس خوش حالی موسیقی غمگین نمی گذارید ولی زمانی که کلام روی موسیقی قرار می گیرد، آن کلام است که می تواند موسیقی را از حالت فاخر و نیرومند به حالت سخیف عوض کردن دهد. شما می توانید در موسیقی، بد و بیراه بگویی که خیلی ها الان می گویند؛ شما می توانید در موسیقی رپ(که من خیلی آن را دوست دارم) پرسشها را در قالب اعتراض بیان کنید ولی درست، نه با ناسزا؛ آیا که بی ادبی و بی حرمتی روی مخاطب تاثیر می گذارد. شاید باید این را یاد بگیریم که ما در یک اجتماعی زندگی می کنیم که به عنوان نمونه پدر و مادر نمی خواهند موسیقی بشنوند؛
اما می توانیم در قالب ادب خیلی چیزها را بگوییم. به عنوان نمونه یاس بسیار رپ خوان کاربلدی هست. یا خیلی از دوستان دیگر هستند که کارشان خوب هست. بله، در بسیاری از کشورهای دیگر در رپ فحش هم می دهند ولی آیا فرهنگ آنان با ما یکی است؟ ضمن این که در آن جا هم این کار درست نیست ولی رپ مال آن هاست و می توانند آن را عوض کردن دهند. ولی من می گویم در موسیقی پاپ هم کلام زیبا، رمانتیک، باعشق و کلام اجتماعی قشنگ با مفهوم و عمق درست بسیار تاثیرگذار هست. در یک موسیقی بسیار شاد، شاید لزومی نباشد خیلی عمیق صحبت کنیم چون این موسیقی را می شنویم تا کمی از آن انرژی بگیریم. ولی یک هنرمند می تواند یکی دو مورد از کارهایش را به همین صورت ارائه دهد و هیچ ایرادی هم ندارد؛ کما این که خیلی از خوانندگانی که الان فازِ انتلکتوالی(روشنفکری) برداشته اند قبلا کار بندری هم خوانده اند؛ یعنی خط مشی ارزش یک چیز است ولی کسانی که پاپ می خوانند مواقعی می توانند موسیقی عاشقانه، شاد و… بخوانند. ولی این که شما می گویید موسیقی حال حاضر به چه شکل هست؛ الان ممکن است خوب کار نکنند و موسیقی خوب را تامین نکنند ولی باید این را هم در نظر گرفت که شنونده ها هم عوض شده است اند یعنی شنونده های دهه۵۰ نیستند و نظر ها تفاوت می کنند و تفاوت نسل ها همین هست. بعد خوانندگان باید تلاش کنند موسیقی هایی تولید کنند که در کنار فضای تفریحی، از نظر کلام، حرفی هم جهت گفتن داشته باشد.
آقای فرزین، طی چند روز گذشته، یکی از خبرگزاری ها خبری انتشار داده است مبنی بر این که ورثه مرحوم رحیم معینی کرمانشاهی علیه شما، سالار عقیلی و محمد معتمدی جهت بازخوانی قطعات ایشان شکایت کرده اند، از چند و چون این شکایت برایمان توضیح دهید.
من یک کاری را در سال۹۰ بازخوانی کردم که متعلق به پنجاه سال پیش بوده هست؛ یعنی درست زمانی که استاد کرمانشاهی زنده بودند و به نظر من آدم زنده هم وکیل و وصی نمی خواهد؛ ایشان اگر خودشان اعتراض داشتند قطعا اعلام می کردند. من نمی دانم دقیقا نشانه از این کار چیست؛ اگر دنبال حق و حقوقی هستند، تماس بگیرند تا دوستانه صحبت کنیم و اگر مشکلی است آن را حل کنند. ما اطلاعی از این قضیه نداشتیم که بخواهیم برخورد بدی هم داشته باشیم؛ فقط یک اثر قدیمی که عوامل آن فوت شده است اند را بازخوانی کرده ایم تا این قطعات و خواننده ها و آهنگسازانشان فراموش نشوند؛
اما اگر دوستان فکر می کنند حقی از آن ها ضایع شده است هست، می توانند تماس بگیرند و خیلی محترمانه صحبت کنند. این واکنش‌ها ها خوب نیست و در آخر قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ قرار نیست که ما را زندانی کنند؛ یک کارشناسی است که درنهایت ما را محکوم می کنند و می خواهند که جریمه و حق و حقوق این دوستان را پرداخت کنیم. این کار که دیگر شکایت کردن ندارد. ما اگر اطلاع داشتیم که این دوستان ناراضی اند، در قید حیاتند یا ورثه ای وجود دارد مشکلی نبود، حقشان را می دادیم. این همه کارِ بازخوانی انجام داده ایم مگر تا به حال پولشان را خورده ایم؟ مثل این می ماند که ما یک سری کلاهبرداریم که حقشان را خورده ایم. شما با چندینه هنرمند معروف مملکت طرف هستید و این واکنش‌ها غلط است و می توانستند با یک تماس این قضیه را حل کنند. باز تکرار می کنم نتیجه دادگاه این می شود که ما حق و حقوق این دوستان را بدهیم و ما هم می پردازیم. مگر این که مسئله دیگری در میان باشد، وگرنه ما با بزرگان و قدیمی های ترانه تا عالی ترین های حال حاضر موسیقی این مملکت کار کرده ایم و هیچ مسئله مالی و غیرمالی هم پیش نیامده هست؛ در غیر این صورت جایگاه من و دوستان دیگرمان این نبود.
زمانی که من این کار انجام دادم مرحوم کرمانشاهی در قید حیات بودند و این کار از تلویزیون هم پخش شده است هست. ضمن این که بااهمیت ترین بخش این قضیه این است که کار من را تحت پوشش قرار داده هست. من یک خواننده پاپ هستم و از این ترانه پولی در نیاورده ام و در کنسرت هایم آن را اجرا نمی کنم. دوست داشتم این ترانه به وسیله نسل تازه هم با یک فضای جدید، شنیده شود. من فکر می کنم که حتی خواندن آن هم سخت تر بود چون سرعت موزیک دوبرابر شد، ولی تلاش کردم از عهده آن برآیم. ولی این ترانه در بورس کاری من نیست که بگویم از طریق آن پولی هم عاید من شده است هست. باز هم می گویم این موارد جهت من مهم نیست، ولی بیایید و با واکنش‌ها دوستانه این مسئله را حل کنیم. چگونه هنگامی که هنوز ما را ندیده اید، به آسانی ما را قضاوت می کنید.
گریزی به مقوله بازیگریِ خواننده ها بزنیم. در گذشته دیده ایم که خواننده هایی در یک فیلم بازی کردند ولی حضورشان صرفا به عنوان خواننده نبوده و درواقع بنا بر شخصیت نوشته شده است در فیلمنامه، نقش را ایفا کرده اند و البته به واسطه حضورشان در فیلم، ترانه آن را هم می خواندند. ولی درحال حاضر زیاد خوانندگانی که به سینما ورود کردند اغلب نقش یک خواننده و موزیسین را بازی می کنند. آیا جهت بازیگران و صورت های معروف عرصه موسیقی نقش خاص ای در دل فیلمنامه گنجانده نمی شود؟
من باید یک پاسخ حرفه ای به شما بدهم. اولا این ایراد وجود دارد. به طور کلی در خیلی از بخش های فکری سینماگرانمان این تصور است که خواننده نباید بازیگر شود؛ بعد یک کسی هم که دکتر است نباید بازی کند. این تفکر خنده آمیز هست؛ یعنی آن قدر سطح این تفکر پایین است که هنگامی که آدم می شنود ناراحت می شود. شما چه کار دارید آن فرد چه کاره هست؛ این را در نظر بگیرید که استعداد بازی آن کار را دارد یا نه؛ مگر خودشان همگی همه لیسانس بازیگری و کارگردانی دارند؟ من به شخصه این مورد را بعد از چند تجربه که داشتم(که خیلی از آن ها خوب نبودند)، کما این که خیلی از سوپراستارهای الان هم در ابتدا با زرشک طلایی و امثال آن پیش رفتند. طبیعی است با بازی های متعدد تجربه به دست می آورند؛
مگر من خودم با روز اولم یکی هستم؟ هنگامی که بدانم در کاری استعداد ندارم واردش نمی شوم. قبل از این فعالیت یک فیلم جهت جشنواره رشد فرستادم. اوایل در این کار بودم و بعد موسیقی را در کنار فیلم ادامه دادم و بنا بر شرایط در موسیقی پیشی گرفتم. بعد از چند تجربه سینمایی که البته موفق هم نبودند و قبل از آن یک فیلم داشتم به کارگردانی آقای توکلی که در آن من خواننده نبودم و یکی از شخصیت های داستان را بازی می کردم؛ در سریال «عاشقانه» هم منوچهر هادی به من گفت که این نقش بسیار سخت است چون باید دو کاراکتر را بازی کنی و هر دو باید فرزاد فرزین باشند؛ البته این مورد جهت یک بازیگر حرفه ای هم یک چالش محسوب می شود. کار، داستان جالبی هم دارد و بحث خواننده نیست، شما در این جا گیتار نمی زنی، باید بازی کنی و بتوانی مردم را فریب بدهی تا فکر کنند شما خودت هستی و ما این کار را در این سریال انجام دادیم.
باورتان نمی شود موقع شروع این سریال ما چقدر کامنت بد داشتیم که این چه نقشی هست، یا این که واقعا شخصیتتان همین هست؛ ولی ما خوشحال می شدیم چون می خواستیم باورپذیر باشد و شده است بود؛ بعد که چگونگی نقش مشخص شد، نگاه ها عوض کردن کرد. این کار را چه کسی باید غیر از شخص من انجام می داد؟ ولی این باورپذیری در بین گروه تولید هم وجود داشت و منوچهر هادی مطمئن بود که من از بعد این کار برمی آیم. شما باید عاشق این کار باشی تا انجامش بدهی؛ به عنوان نمونه خیلی از خواننده ها هستند که دوست ندارند در این سکانس هایی که من بازی کردم قرار بگیرند چون فکر می کنند ممکن است وجهه ارزش خراب شود. بعضی وقت ها شده است تعدادی از دوستان خواننده اظهارنظر می کنند که فرزاد فرزین نباید بازی کند. من از همین جا کاملا مستقیم اعلام می کنم که سرتان در کار خودتان باشد و کاری را که بلدید انجام دهید؛ کسی نظر شما را نخواسته هست. ولی مسئله این است که این قضیه درنهایت به یک نقطه خوبی خواهد رسید.
البته ممارست در این زمینه هم بی تاثیر نیست.
بله، این طور نبوده که به یکباره جلوی دروبین بروم. من هم تلاش کردم. با چندینه تن از دوستانم که کارشان این بود تمرین کردم. اگر می خواهی وارد این حرفه شوی باید به اصول حرفه ای آن مسلط شوی. ۸۰درصد از دوستان بازیگر هم با همین روند جلو آمدند. به نظر من بااهمیت ترین عامل داشتن استعداد و کسب تجربه هست. ولی این که چقدر خواننده های قبل و بعد از انقلاب توانسته اند در ترکیب مثبت و موفق قرار بگیرند تعدادشان انگشت شمار بوده است.
برسیم به موزیک ویدئوهایی که این روزها منتشر می شوند؛ موضوعی که وجود دارد حضور بازیگران زن جوان در این موزیک ویدئوهاست؛ شما در قطعه «روزهای تاریک» با ترلان پروانه کار کردید یا همکاری رضا صادقی و الهه حصاری. چه دلایلی پشت این ایده هست؛ آیا جهت دیده شدن زیاد قطعات است یا علتی جز این؟
ایده و اجرای اولیه این کار متعلق به من هست؛ این کار در تمام دنیا صورت می گیرد. به عنوان مثال تام هنکس یک موزیک ویدئو را بازی کرد که لب خوانی می کرد و در نقش یک دختر جوان بازی ظاهر شد که بسیار جالب بود. این یک کار استاندارد است به شرط آن که درست اجرا شود و نشانه آن نباشد که چون فلان خواننده این کار کرده ما هم انجام دهیم. ما همه چیز را هم در ویدئو ها و هم در کنسرت ها درست پیش بردیم یعنی گزینش بازیگر و صحنه، همه بجا و روی حساب بوده هست. البته کم تجربگی هایی هم وجود دارد. همچنین سطح ویدئو هم خیلی مهم هست؛ من به شخصه هر ویدئویی را بازی نمی کنم.
در رابطه با برگزاری کنسرت می توان گفت شما خواننده ای هستید که با برنامه ریزی بلندمدت روی صحنه حاضر می شوید. به لحاظ متفاوت بودن با سایر خوانندگان چقدر جهت شما اهمیت دارد که این اتفاق روی صحنه رخ دهد؟ هرچند که سالن های برگزاری کنسرت ها خیلی پتانسیل این نوع برنامه ها و نمایش ها را ندارند و اساسا با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارند.
در مورد متفاوت بودن، طبیعتا عملکرد من، نظر من را نسبت به این عنوان نشان می دهد و اگر الان هم تحرکاتی می بینم که دوستان می خواهند این کار را انجام دهند و فکر می کنند که من ناراحت می شوم، کاملا اشتباه است و من بسیار خوشحال می شوم؛ آیا که من آدم بسیار جنگجویی هستم و تا امروز هم فقط با خودم جنگیدم. بسیاری از دوستان گفته اند آیا این کارها را روی صحنه به نمایش درمی آوری، این طوری جلوی کنسرت ما را هم می گیرند. این صحبت ها هر لحظه بوده ولی من کارم را با قدرت انجام دادم. خوشحال می شوم دوستان دیگر این کار را انجام دهند آیا که در آن صورت من زیاد جنبش می شوم تا کار بهتری ارائه کنم.
در این مورد آزادی عمل دارید؛ دست و پایتان بسته نیست؟
شما فکر می کنید آن زمانی که بدلم را روی صحنه آوردم یا در نقش یک پیرمرد ظاهر شدم، به آسانی این کارها انجام شده؟ باز هم می گویم باید در این زمینه جنگجو بود. شاید یک راهی را باز کنی و بعد ها کسی از شما تقدیر نکند ولی باید به یاد داشته باشد که این کار با مشکل انجام شده است هست. چون جامعه و مسئولان باید به این شرایط عادت می کردند.
فرزاد فرزین به این عنوان هم فکر کرده که اگر فعالیت موسیقی خود را خارج از کشور عزیزمان ایران ادامه می داد موفق تر می بود؟
اگر قرار بود از اساس به طور بین المللی در یک کشور دیگر کار کنم، شاید یک اتفاقات دیگر رخ می داد. البته شاید نه قطعا. ولی الان من این جا هستم و خیلی محکم ادامه می دهم.
شما تیتراژ برنامه و سریال های تلویزیونی را هم در کارنامه کاری خود دارید؛ موافقید که جهت خواندن تیتراژ رانت وجود دارد؛ این قضیه مشمول بر حال شما هم شده است است؟
همه جا رانت وجود دارد. این ربطی به موسیقی ندارد؛ به سیستم خروجی مردم کشور مربوط می شود. ذاتا مردم ما و حتی خود من، این شرایط را به وجود می آوریم. همه می گوییم فامیل یا دوستمان را سر کار ببریم تا او اوج برود و این غلط است یا در مورد برنامه ها می گویند کسی را ببریم که الان کارش گرفته است ولی توجه نمی کنند که سبک و کار این آدم به سبک کاری برنامه ارزش نمی خورد. این ها نظر های ضعیفی هست. در رابطه با این که می گویید رانت وجود دارد باید بگویم من تا به حال در زندگی ام هیچ کاری را با رانت انجام نداده ام. نمی گویم کم کارم، نه؛ هر لحظه از من درخواست کردند و در کاری حضور پیدا کردم. یک فیلم سینمایی با تهمینه میلانی کار کردم، آن هم زن میلانی کار من را شنیده بود و خواست که آن کار تیتراژ نهایی فیلم شود چون تنها قطعه ای بود که به کار می خورد. زن میلانی اصلا در کارهایشان موسیقی باکلام استفاده نمی کنند و این تنها قطعه ای بود که ایشان استفاده کردند. برنامه «ماه عسل» که احسان از دوستان خوب من است ولی تا زمانی که احسان نخواهد من کاری انجام نمی دهم؛ ولی زمانی که کاری را شروع می کنم صددرصد خودم را می گذارم. تقریبا ۸۰درصد کارهای تلویزیونی من جزو ماندگارترین ها شده است چون می دانم چطور براساس آن فیلم یا برنامه بخوانم.
تا چه اندازه میل به به همکاری با سایر خوانندگان و ارائه قطعات یکسان با آن ها را دارید؟
بیشتر این همکاری ها را من به وجود آوردم؛ زمانی که همراه محسن چاوشی کار خواندیم یا با گروه مهدی مقدم و مهدی مدرس و… کار «هم وطن» را اجرا کردیم. فکر می کنم که از بااهمیت ترین بخش های موسیقی پاپ است که خواننده ها باهم همکاری و تعامل داشته باشند. همه جای دنیا بزرگان موسیقی این کار را انجام می دهند ولی خوانندگان ما نسبت به هم گارد دارند.
خودتان این پیشنهاد را با همکاران مطرح می کنید؟
من نه، چون ممکن است طرف میل به نداشته باشد و جواب منفی بدهد. بعد از ۱۳سال کار کردن همکارانم را می شناسم. ولی هر لحظه فکر می کنم اگر زمانش باشد و خواننده ای باشد که دوست داشته باشم با او کار کنم یا پروژه ای باشد که ملی یا راجع به صلح باشد می پذیرم و انجام می دهم. خیلی دنبال این کار افتادم ولی گردآوری سخت است و می گویم آیا باید وقت و انرژی ام را هدر بدهم، آن هم هنگامی که کسی نمی خواهد؛ تا به حال دو بار خواننده ها به پیشنهاد من جمع شدند تا پرسشها را حل کنند؛ تصویر هایش هم موجود هست؛ ولی درنهایت قضیه رها شده است است.
کار تازه در حوزه بازیگری یا موسیقی از شما خواهیم دید و شنید؟
در حوزه بازیگری بله، که به زودی اطلاع رسانی می شود. در مورد موسیقی هم چند قطعه به صورت تک موزیک جهت انتشار داریم که تا آخر سال منتشر می شوند که دو مورد آن به صورت موزیک ویدئو است.
سرتان در کار خودتان باشد!
صبا
واژه های کلیدی: سریال | برنامه | موسیقی | خواننده | خواننده | فرزاد فرزین | برنامه ریزی | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
